همیشه در مورد داستان ها ژانر کتب بحث های زیادی می شود، بسیاری داستان و رمان را محتوایی بیهوده می دانند.
در مقابل عده زیادی معتقدند که نقطه عطف کتب و رمان های عاشقانه بوده و می توانند بیانگر حس درونی انسان ها باشند. به هر حال این مسئله که تاریخچه نوشتن رمان ها و کتب داستان به سال ها پیش باز می گردد نیز مسئله مهمی است.
از
روایت هایی از اتفاقات، حوادث تلخ و شیرین، شکست و موفقیت های بزرگ و کوچک.
داستان در واقع نوع خاصی از رمان های تخیلی است، انسان پس از آن که نوشتن را آموخت بلافاصله شروع به پردازش کلمات و داستان سرایی کرد.
تفاوت رمان و داستان در چیست؟
تفاوت اصلی در
ساختار است، به زبان ساده هر داستانی نمی تواند رمان باشد، رمان در واقع
یک زیرمجموعه از سبک های داستان نویسی خواهد بود. به طور مثال
در همین بین
دلایل محبوبیت رمان عاشقانه
برانگیخته شدن احساسات در انسان ها حس خوب و مثبتی است، آن ها گاهی به خودآزاری محکوم می شوند، مسئله این است که رمان های عاشقانه به وصال یار نیز ختم می شوند؛ گاهی نیز فرد می خواهد یک حس همزاد پنداری در خود و داستانی که می خواند ایجاد کند، قطعا هیچ موضوعی قابل مقایسه با رمان های عاشقانه و داستانی نخواهد بود.
حوادث، شخصیت، نامه ای، اندیشه از جمله مضامینی هستند که در این ژانر داستان نویسی استفاده می شوند و هر کدام بیانگر یک موضوع خواهند بود. به هر حال غم از دست دادن معشوق نیز بخشی از یک رمان است.
درباره این سایت